Categorie: te voet

Afstand: 22,51 km
Effectieve hoogtemeters: 1551 m
route: hier
strava link: hier

Elke reis heeft zijn hoogtepunt (en in ons geval ook vertepunt). Oorzaak van dit alles zijn eigenlijk twee dingen. Ten eerste heeft Obergurgl 2 echte highlights: een geniaal mooie berghut : Ramolhaus en een extreem afgelegen hangbrug: piccard brucke.
Volgens de dame in de toeristische dienst perfect te doen met twee Liddl’ones maar…zeker niet op 1 dag…

en dat moet je nu juist niet zeggen…

Extra vroeg opgestaan, extra veel gegeten, extra stevig de schoenen geknoopt en “Mevrouw toerisme’ haar ongelijk bewezen. Het hielp natuurlijk dat het een hele mooie zomerse dag was, en dat de verwachtingen hoog gespannen waren.

En of het de moeite was! Ramolhaus bereik je via de enige mogelijke weg, waar vooral de klemtoon ligt op de laatste 45 minuten. Hier gaat wandelen over in klauteren, maar de beloning boven mag er dan ook zijn.
Na wat extra suikers begint de afdaling tot aan de Piccardbrucke. En neem afdaling maar vrij letterlijk. Het eerste stukje is een goed begaanbaar wandelpad, het laatste stuk is via kabels en uitgehakte treden tot aan de brug. Zeker doenbaar met getrainde Liddl’ones, weliswaar mits de nodige voorzichtigheid!

Op de brug besef je pas hoe dicht je eigenlijk bij de gletcher genaderd bent, aangezien het smeltwater zich door de kloof onder jou een weg buldert. Na de brug gaan we rotsgewijs terug omhoog om uiteindelijk via een tweetal hutten terug naar het dorp te gaan.

Een hoogtepunt? Zeer zeker!
Doenbaar met liddl’ones? Absoluut, als de afstand geen probleem is, en ze beseffen dat een laddertje aan een rotswand geen speeltuin is!
Een ervaring om nooit meer te vergeten.

Afstand: 11,27km
Effectieve hoogtemeters: 751
route: hier
strava link: hier

Van het drukke Sölden terug naar deel twee van de Seenplatte in het rusige Obergurgl. We gaan verder waar we geëindigd waren. De zware afdaling van twee dagen terug doen we nu in stijgende lijn. Het klinkt fout met dit belgische weer, maar het had gerust iets frisser gemogen…

Eenmaal boven, volgen we de Seenplatte naar rechts, om via de Nedersee en daarna een gezapige afdaling aan de Lenzenalm te eindigen. De terugweg naar Obergurl doen we met de bus, gezien het dreigende regenweer. Zo hebben we onmiddellijk ook wat extra tijd om het zwembad onveilig te maken.

Afstand: 16,03km
Effectieve hoogtemeters: 803
route: hier
strava link: hier

We verlaten Obergurgl en dalen rally-gewijs 15 minuutjes af tot in Sölden. In tegenstelling tot het slaperige Obergurgl is dit een bruisend en actief stadje. Parkeren kan, zoals overal in Oostenrijk, relatief makkelijk. Hier besluiten we de maximum uit onze summercard te halen.

We vertekken met de gondellift naar de 3058 meter hoge Gaislachkogl waar drie van mijn absolute passies bij elkaar komen. Niet enkel is het uitzicht op deze hoogte fenomenaal, in dit niemandsland is een pareltje van moderne architectuur neergepoot. Zowel het liftgebouw, als het bijhorende museum is een combinatie van glas en zichtbeton. Tenslotte is dit juweeltje het decor geweest van Spectre. Genieten dus.

Tot zover het goede nieuws. Gezien de mist en de snijdende wind zakken we terug af tot aan het middenstation om daar onze wandeling te beginnen. In tegenstelling tot Obergurgl zijn de wandelpaden in Sölden een stuk populairder. Ook het feit dat er volop ingezet wordt op downhill montainbike toerisme geeft een andere dynamiek.

Afstand: 12,93km
Effectieve hoogtemeters: 912
route: hier
strava link: hier

De voorspelling van “zon en opklaringen” stuurt ons vandaag de andere kant van het dal in. Zoals vele skidorpjes in Oostenrijk heeft ook Obergurgl een “drukke” en een “rustige” kant. Vandaag zoeken we die laatste op. “Rustig” betekent in dit geval: geen skipistes, een ruwer landschap en…geen liften. Alles te voet dus (wat resulteert in heel wat hoogtemeters).

De Seenplatte laat zich het beste beschrijven als een uitgestrekt plateau, op zo’n 2800 meter, dat bezaaid is met grote rotsblokken en verborgen meertjes. Na een relatief steile klim is het dus volop genieten. Gezien de uitgestrektheid van dit plateau doen we vandaag enkel de linkerkant en dalen we halverwege terug af richting OberGurgl.
Stempels komen we vandaag niet tegen. schapen des te meer!

Afstand: 12,35km
Actuele hoogtemeters: 192m
route: hier
Strava link: hier

Voor de eerste dag houden we het relatief beschaafd. We vertrekken met de Hohe Mut bahn vanuit het dorp van Obergurlg naar het topstation. Na een korte maar obligatoire stop bij de speeltuin ginder volgt een relatief vlakke (het blijven natuurlijk de Alpen) wandeling naar het beginpunt van de Rotmoos gletsher. Hier valt onmiddelijk op hoe ver deze zich in de laatste 10 jaar (sinds we daar de laatste keer waren) heeft teruggetrokken. Op deze manier wordt de wandeling elk jaar een stukje langer.
Na een stempel keren we langs de vallei en langs de waterval terug naar het dorp. Net op tijd om de druppels voor te zijn.
Wat die stempel betreft: in de toeristische dienst van Obergurgl kunnen de Liddl’ones een soort stempelkaart krijgen. Op het eind van de reis krijgen ze op basis van het aantal stempeltjes een bronzen, zilveren of gouden medaille. Van gratis motivatie gesproken!

En opeens was de kogel door de kerk. Geen ietsvakantie, geen staycation, maar last minute naar Oostenrijk. Een rondje snelsurfen brengt ons bij hotel Austria in het ruwe Obergurgl, helemaal op het einde van het Oetzdal.

Een beetje thuiskomen, want vele jaren terug hebben we daar de streek al eens onveilig gemaakt. eveneens een ideale uitvalsbasis om de ruwheid van de bergen in alle pracht te ontdekken.

Na een nachtelijk ritje komen we zonder veel noemenswaardige problemen aan op bestemming. De eerste dag strekken we gewoon eens de beentjes en verkennen de mogelijkheden van de streek en het hotel. klaar voor de eerste wandeldag morgen.